کتابخانه

عبدی بیگ شیرازی بعد از آنکه مثنوی «جام جمشیدی» خود را در برابر «خسرو و شیرین» نظامی به نظم کشید، به نوشتن نظیره‌ای بر «هفت پیکر» نظامی پرداخت. شاعر مثنوی‌هایی را که در اواخر عمر خود در «خمستین» (خمسه یکم و دوم) داخل کرده است، بر حسب بحر عروضی آنها را به پنج «بحر» تقسیم کرده و منظومه «هفت اختر» را در بحر چهارم (بحر خفیف» گنجانیده است. منظومه «هفت اختر» با مقدمه‌ای که ویژه مثنوی‌های قون وسطاست یعنی با توحید، نعت و مناجات آغاز می‌شود. پس از مناجات نیز شاعر به مدح حکمران زمان شاه طهماسب می‌پردازد. او سلطان را «دریادل» و «عادل» می‌نامد و می‌گوید که گویا بندگان خدا از شاه دلخوشند و فتنه و فساد نیز در دوران او به خواب ابدی فرورفته‌اند. موضوع این منظومه به شرح زندگی بهرام گور اختصاص دارد و قهرمان اثر نیز همین سلطان ساسانی است؛ اما عبدی بیگ تغییراتی در اصل سوژه در ترکیب و در مضمون و چهره‌های اثر داده است.